Liefdevolle doorkijkjes met een glimlach over een streng gereformeerd gezin rond de jaren zestig. Herkenning voor wie zo is opgegroeid en verwondering voor wie het niet kent.
Een dyslectische jongen probeert zich vast te klampen aan de ware leer van de Biblebelt. Zijn ouders “glijden af” naar een meer gematigd geloof, kan en wil hij hierin meegaan?
Raamvertellingen, een bijna autobiografische roman over de geloofsworsteling van een kind.
ISBN: 9789082983104
Categorie: Romantisch, Christelijke Roman
Herkenning en verwondering kunnen een feest zijn. De lezer komt met het tijdsbeeld van de jaren ‘50 en ‘60 aan zijn trekken. Wie gelovig is opgegroeid kan herkennen en anders leidt het vast tot verwondering. Het boek is geschreven met respect voor een ieders opvatting. Maar wel met een beetje humor, de smeerolie van het leven.
Ik heb geleerd dat ik moet woekeren met al mijn talenten, dit maakt dat ik ondanks mijn taalkundige beperking een boek heb geschreven. Ik zal me niet durven kandideren voor de paralympics voor auteurs.
We hebben heel veel lieve schrijvers in ons land. Onderstaande gelauwerde auteurs legde ik in mijn bangste uren een stukje uit dit boek voor. Ik kreeg fijne en nuttige reacties die me de moed gaven door te gaan. Heel veel dank: Wim Boevink, Maarten ’t Hart, Joke van Leeuwen, Martin Michael Driessen, Franka Treur en Marente de Moor. Sorry, Arnon dat ik je met Anton aanschreef, dank dat je mijn beperking herkende.
Dit boek bevat niet alleen meerdere lagen, het krijgt ook nog een tweede leven in de vorm van een prijsvraag. Ik heb plannen om een geheel andere interactie tussen boek en web tot stand te brengen.
U heeft de nulde druk in uw handen. Hoewel ik erg mijn best heb gedaan kunnen hier taal, stijl en interpunctiefouten in staan. Bent u taalgevoelig, accuraat en vindt u het leuk dan mag u de fouten er uithalen. Het aantal dat u gevonden heeft, en dit mag ook per hoofdstuk, kunt u opsturen naar de uitgever: cutcompany.nl. Via de website vindt u het juiste email adres en hier vindt u binnenkort ook de maximale score per hoofdstuk. Uw inspanning wordt beloond; de beste inzender krijgt euro 257,08 de tweede plaats is goed voor euro 102,83 en de derde prijs is: 2 exemplaren van de gebonden versie. Hoort u bij de kanshebbers dan krijgt u bericht en kunt u uw gecorrigeerde boek omwisselen voor een nieuwe. Maar als het boek een succes wordt kan de nulde druk ook tot een waardestijging leiden.
Ps. Heeft u mooie verhalen over dit thema dan ontvang ik die ook graag van u.
Met groot plezier, maar ook met ontroering heb ik Jan van Tienhovens boek „Zoethoud“ gelezen. In de eerste 15 hoofdstukken beschrijft hij, hoe hij als kind het opgroeien in de sfeer van zijn zwaar gereformeerde grootouders beleefde. Hij doet dat met heel veel respect, humor, relativeringsvermogen, maar vooral heel veel liefde. Het uiterst strenge geloof, de strikte regels bieden, voorgeleefd door de liefhebbende grootouders, een veilig houvast, ja zelfs een warm nest. Dat je het – ondanks de onbuigzaamheid, het voorbestemd zijn en het diepe schuldbesef - eigenlijk nergens als vreselijk beklemmend ervaart, is vooral te danken de geborgenheid, die uit zijn verhaal spreekt. Maar ook aan de kinderblik, waarmee hij zijn observaties doet, en de humoristische commentaren op de gang van zaken. Met regelmaat schiet je in de lach door het ontwapenende, jongensachtige taalgebruik en de woordkeuze, waarmee hij het soms bizarre laat zien. Nuchter bekeken maakt dat zijn verhaal niet minder duister, maar als lezer krijg je alle kans dit te relativeren.
Ontroerend, zelfs aangrijpend wordt het, als van Tienhoven later zonder opsmuk of vals pathos beschrijft, hoe hij in een geweldig loyaliteitsconflict en in gewetensnood komt, wanneer zijn ouders de kerk van zijn grootouders en daarmee ook zijn eigen veilige, vertrouwde achtergrond de rug toekeren en een vrijzinniger kerkgenootschap kiezen. Zijn angst voor eeuwige verdoemenis van zijn ouders is enorm. Tegelijk ‚begrijpt‘ hij hun keuze, maar durft zelf die stap niet samen met hen te zetten. Van Tienhoven maakt begrijpelijk, hoe je bijna wanhopig kunt vasthouden aan strenge leefregels. Daarmee worden ook het hoe en waarom van de eigen weg, die hij later zelf gaat, inzichtelijk.
Al met al is dit ‚coming of age‘ verhaal alleen al daarom de moeite van het lezen waard. Dat de schrijver ook nog dyslectisch is, geeft een extra dimensie aan zijn schrijftalent. Hij schrijft toegankelijk, plastisch, nuchter, maar zet bij tijd en wijle ook ronduit poëtische passages op papier.
Daarnaast is het boek ook een prachtige, herkenbare weergave van het tijdsbeeld van de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw.
De oudere lezer zal met regelmaat – en met een glimlach op de lippen – de ribbels van de Jabo-vloerbedekking in de knieën voelen en de smaak van Exota in de mond hebben. Voor de jongere lezer geeft het boek een verhelderende kijk in het leven van die tijd, in wat verzuiling betekende, maar ook in wat ook nu nog steeds onze Nederlandse identiteit uitmaakt.